Pups
PUPS ONDERWEG
Je zult het misschien al van meerdere mensen gehoord hebben, maar de eerste nacht dat je je pup in huis hebt kan zwaar zijn. Vroeger was de standaard oplossing om de pup zo ver mogenlijk van je bed te zetten en te proberen om door het (mogelijke) gepiep heen te slapen. Tegenwoordig zijn er ook andere mogelijkheden.
Zodra je je puppy mee naar huis krijgt verandert er veel voor hem. Weg van het vertrouwde nest, geen warmte meer van van mama en de broertjes en zusjes. Natuurlijk zal uiteindelijk jouw liefde alles goed maken en zal bij jouw zijn veilige haven worden, maar tot die tijd is het wel even wennen. Het helpt om je puppy zo vroeg mogelijk op te halen bij de fokker, zodat hij nog een hele dag heeft om te wennen. De pup zal waarschijnlijk sowieso moe zijn van alle nieuwe indrukken, maar het kan geen kwaad om hem voor het slapen gaan nog even extra uit te putten. Dit kan door met hem te spelen en buiten een wandelingetje te maken.
Sommige mensen leveren van te voren een knuffeltje af bij de fokker die ze bij het ophalen van de pup weer mee krijgen, de bekende geur kan geruststellend werken. Het is ook mogenlijk om D.A.P feromonen in huis te halen, een artificiele variant van de natuurlijke geruststellende geurstof die de moederhond produceert. Dit product komt in de vorm van een spray, verstuiver of halsband.
Zodra het tijd is om te slapen kan het handig zijn om de ruimte die je pup heeft te beperken door hem bijvoorbeeld op een zacht dekentje/kussen te leggen. Er moet natuurlijk genoeg ruimte zijn om lekker te liggen, maar als je hem vrij rond laat lopen heb je de kans dat hij niet waarschuwd als hij een plasje moet doen. Het is ook mogelijk om de bench te gebruiken, maar als je van plan bent die echt te blijven gebruiken kan het handiger zijn om nu voor een alternatief te kiezen. De bench moet dan namelijk een veilige leuke plek worden, en kan daarom beter rustig worden opgebouwd. Neem je puppy de eerste weken mee naar je slaapkamer, of ga beneden slapen als je dat liever doet. Zo kan je makkelijk je hand bij hem in de bench doen om hem gerust te stellen. Ook kan hij waarschuwen als hij moet plassen, want de blaas is in het begin meestal niet sterk genoeg om een hele nacht uit te houden. Sommige mensen raden aan om het water ’s nachts weg te halen. Een pup is echter nog heel kwetsbaar, dus het is beter om ’s nachts een extra plas rondje te maken dan om het risico te lopen je puppy uit te laten drogen.
Sommige puppy's vinden het verschrikkelijk om opgesloten te worden en zullen op het moment dat je ze in de bench zet meteen verschrikkelijk gaan piepen. Je moet van te voren een keuze maken hoe je hierop reageert: of je wacht tot het piepen stopt, je mag dan best je hand in de bench steken om de pup te kalmeren, maar hem niet halverwegen de piepsessie er uit tillen. Je wilt namelijk niet dat je puppy leert dat hij zijn zin krijgt door heel lang te blijven piepen. Als je pup echter lief is gaan slapen en zodra hij wakker wordt gaat piepen is de kans groot dat hij even naar het toilet moet.
Veel succes en plezier met je puppy, en als je dit op tijd leest, probeer dan vooral zoveel mogelijk uit te slapen voordat de kleine er is.
DE DRACHT:
Bij de hond geldt in het algemeen: hoe meer pups, des te korter de dracht. Als de dracht minder dan 59 dagen of meer dan 67 dagen duurt, moet de dierenarts gewaarschuwd worden. Als de pups te vroeg geboren worden, kunnen ze in de problemen komen. Als de dracht te lang duurt, kunnen zowel de teef als de pups het moeilijk krijgen bij de geboorte. De dierenarts kan bepalen of het verstandig is nog iets langer te wachten, of dat het noodzakelijk is om dan een keizersnede te doen.Hoe weet ik of mijn hond zwanger is?Het is ten eerste belangrijk te weten of een teef na dekking inderdaad drachtig is. Ook als een teef niet drachtig is, zal ze zich na de dekking gaan gedragen alsof ze wel drachtig is: ze kan zelfs na 9 weken doen alsof ze pups krijgt en met knuffels gaan sjouwen alsof het haar pups zijn. De melkklierpakketten raken gezwollen en ze kan ook melk gaan geven. Dit is de zogenaamde schijndracht. Deze schijndracht komt ook voor als de teef niet gedekt is. Wanneer de teef daar erg veel last van heeft, kan daar met tabletjes van de dierenarts wat aan gedaan worden. De dierenarts kan rond de dertigste dag na dekking voelen of er vruchtkamers aanwezig zijn in de buik van de teef. Dit zijn harde bollen met vruchtwater en een onvolgroeid puppy dat daarin drijft. Sommige dierenartsen gebruiken echo om de dracht aan te tonen; dit kan zelfs al iets eerder. Na ruim 6 weken kan een röntgenfoto gemaakt worden om te bekijken hoeveel puppy's er zijn. Vanaf dan is het skelet van de pup zover ontwikkeld, dat het zichtbaar wordt op een röntgenfoto. Ook kan dan het aantal pups worden geteld, wat belangrijk is bij de geboorte. We weten dan of ze er allemaal af zijn.
DE VOORBEREIDING VAN DE DRACHT:
Een van de onderdelen van de voorbereiding is het inlezen.
Er zijn enkele zeer goede boeken op de markt die u eigenlijk gelezen behoort te hebben voor u gaat fokken.
-'Rond de werpkist' van Malinka Lingmont. Een op de praktijk gericht boekje.
-'De geboorte bij de hond' van dhr. naaktgeboren. Wat uitgebreider en iets minder simpel geschreven, met vele foto's.
-'Honden fokken' van Esther Verhoef. Praktische gids, vele tips en weetjes uit de praktijk en duidelijke kleurenfoto's.
-'Hoera we hebben pups!' van Paul Overgaauw. Alles over het fokken van puppy's en hun verzorging in de eerste acht levensweken.
-'Elementaire kynologische kennis' van Robert van der Molen. Als aanvulling, maar wel een zeer goed boek om uw honden kennis op peil te krijgen
Daarbij is het ook erg handig om een ervaren fokker te vinden waar u vragen aan kan voorleggen.
Veel mensen stellen hun vragen aan de dierenarts. Dat kan, mits de dierenarts zich wel gespecialiseerd heeft in voortplanting bij de hond. Veel dierenartsen hebben nog verouderde kennis en maken nauwelijks de dracht en bevallingen mee. Een fokker heeft up-to-date informatie en veel kennis die zij kan overdragen. Wat heb je allemaal nodig voor de bevalling?
-
Een werpkist
-
Dekens
-
Krantenpapier (keukenpapier)
-
Een warmtelamp
HOELANG DUURT DE DRACHT?
Vanaf het moment dat de teef gedekt is tot aan de geboorte, zit gemiddeld negen weken (=63 dagen). Maar de pups kunnen al geboren worden vanaf 59 tot 67 dagen na dekking.
Tussen de 55-58 dagen spreken we van vroeggeboorten. De levensvatbaarheid ontstaat rond de 59e dag. Hoe groter de worp hoe korter de draagtijd, hoe kleiner de worp hoe langer de draagtijd. Bij drie pups of minder is echter de kans op puppysterfte na 67 dagen dracht vergroot; dan is over het algemeen een keizersnee de aangewezen oplossing. Bij vier pups of meer geldt dit pas op 70e dag. Deze normen gelden natuurlijk alleen maar indien de teef geen symptomen van een naderende bevalling vertoont.
Hormonaal gebeurt er tijdens de dracht en ter inleiding van de geboorte het een en ander.
-
Progesteron is van belang voor het in stand houden van de dracht.
-
Prolactine zorgt voor het op gang komen van de melkgift.
- Cortisol is vlak voor de geboorte vooral bij de vruchten in hoge concentratie aanwezig en speelt een belangrijke rol bij de geboorte.
- Oxytocine doet de baarmoeder samentrekken en zorgt ervoor dat de melkproductie op gang komt.
VOEDING + ONTWORMING
Het is raadzaam om vlak voor en/of vlak na de bevalling, de teef eenmaal te ontwormen.
Het is NIET nodig om de teef extra te voeren in de eerste 5 weken van de dracht. Later kunt u haar eventueel wat pupbrokken als extra krachtvoeding geven. Het komt zelfs voor dat de teef rond de 28-30e dag van de dracht een paar dagen weinig eet.
Vanaf de vijfde week dient het rantsoen opgevoerd te worden tot 150% van de normale dosering aan het einde van de dracht. Na de bevalling wordt de voederbehoefte veel groter, soms wel tot 300% van de normale dosis. De verhoogde voeding dient goed verdeeld te worden over meerdere porties per dag.
CONTROLE DOOR DE DIERENARTS
De versmelting van eicel en zaadcel vindt plaats in de eileider; 5-7 dagen later daalt de bevruchte eicel af in de baarmoeder, waar de innesteling van het embryo pas na 17-21 dagen plaats vindt. De vruchten zijn over beide baarmoederhoornen gelijk verdeeld. De vruchtblazen zijn vanaf 26 dagen duidelijk in de buik te voelen door de dierenarts of met echografie zichtbaar te maken. Op een röntgenfoto zijn de puppies pas vanaf 45 dagen waarneembaar.
Dit is erg handig om te doen omdat u dan weet hoeveel pups u bij de bevalling kan verwachten en of alles eruit is.
Daarnaast is het prettig voor u en de mensen op de wachtlijst. U kan nu de mensen informeren en evt extra mensen zoeken, of mensen moeten teleurstellen.
DE BEVALLING:
De geboorte zelf is in te delen in drie fasen: de voorbereidingsfase, de ontsluitingsfase en de uitdrijvingsfase. In de voorbereidingsfase bereidt de teef zelf de komst van haar pups voor. In veel teven zit nog de drang om een hol te graven. Ze doen alsof ze een hol graven in de dekens of kranten in de werpkist. Er zijn teven die inderdaad buiten een hol gaan graven, als ze daar de kans voor krijgen. Dit graven, of nestbouw gedrag, wordt afgewisseld met 'normaal' gedrag. De teef zal zich ook vaak likken, voornamelijk van onderen (de vulva). Dit gedrag komt ook voor bij de schijndracht.
In de ontsluitingsfase heeft de teef weeën. De weeën beginnen 12 tot 24 uur voordat de pups geboren worden. De lichaamstemperatuur daalt nu ook zo'n 1 à 2 graden. Deze weeën zorgen ervoor dat de baarmoedermond opgerekt wordt. De dieren hebben minder trek dan normaal en ze plassen en ontlasten veel, waarbij de ontlasting wat dunner kan worden. Laat ze daarom veel uit, of, beter nog, zorg dat ze zelf naar buiten kunnen om hun behoefte in de tuin te doen. Vlak voor de uitdrijvingsfase begint, zal de ademhaling sneller gaan en kunnen de teven ook gaan braken. De uitdrijvingsfase begint op het moment dat de teef mee gaat persen met de weeën. Dit meepersen is het gevolg van een reflex. Deze reflex wordt veroorzaakt doordat er een puppy in de bekkenholte ligt. Tijdens een wee zal de teef meerdere malen persen. Ze houdt de staart af om meer ruimte in de bekkenholte te krijgen. Meestal ligt de teef, maar ook gehurkt en staand persen kan voorkomen.
Hoe gaat het normaal?Enige tijd voor de bevalling zakt de temperatuur van teef beneden de normale waarden voor een hond ( 38, 0-39. 0 C ). Deze periode kan enige dagen duren. Vlak voor de bevalling zakt de temp. zelfs vaak tot 36, 5 C. Soms valt het op dat de teef een helder, taai, soms iets melkachtig wit slijm verliest. Dit is het teken dat de ontsluiting en de bevalling binnen 24 uur moet plaatsvinden. Vlak voor de bevalling begint tengevolge van de weeënactiviteit de temp. te stijgen tot weer ver boven de 37, 0 C. Binnen enkele uren nadat het eerste vruchtwater is afgekomen, moet de eerste pup geboren zijn.Het vruchtwater kan overigens wat groen van kleur zijn, dan moet de eerste pup binnen 1 uur geboren zijn. Het persen kan lang duren, voor de eerste pup kan dit al gauw een paar uur in beslag nemen. Wordt echter het geboorteblaasje of de pup zelf zichtbaar, dan mag het nog maximaal 45 min. duren. De volgende pups moeten, als er vaak en krachtig geperst wordt, in een half uur geboren worden. Teven nemen na de geboorte van elke pup meestal een kortere of langere pauze, waarin niet geperst wordt. Daarom duurt het gemiddeld drie kwartier tussen de geboorte van twee pups. De pauze waarin niet geperst wordt, mag wel twee tot drie uur duren. Teven kunnen tijdens deze periode in slaap vallen, waardoor het nog wel langer kan duren voor ze weer begint met persen. Als een teef al lang aan het persen is, en de pup is deels zichtbaar, dan kan voorzichtig geprobeerd worden de teef een beetje te helpen. Dit mag uiteraard alleen gebeuren door iemand die al enige ervaring heeft. Geef zelf nooit weeënbevorderende middelen. Deze kunnen meer kwaad dan goed en mogen alleen na onderzoek door een dierenarts worden toegediend (indien nodig). De nageboorte, navelstreng en vruchtvliezen:
Elke pup heeft een eigen nageboorte. De nageboorte komt als regel na elke pup af. Soms gebeurt het dat er eerst twee pups komen en dan pas twee nageboorten. Meestal zit de nageboorte nog aan de pup vast.
Maar omdat de nageboorte niet meer met de teef is verbonden, krijgt de pup na geboorte geen zuurstof meer via de navelstreng.De teef eet de nageboorte op, en deze breekt af op een bepaalde plek in de navelstreng. Als dit niet gebeurt, stopt de teef met eten als ze bij de pup is gekomen. De navelstreng scheurt meestal spontaan op de goede plaats af. Mocht een navelstreng toch bloeden dan kunt U deze afbinden met een stevige garendraad ontsmet met wat spiritus of betadine (=85% alc. ) Als de navelstreng niet breekt, kunt u hem zo ver mogelijk van de buik van de pup verbreken om inscheuren in de buik te voorkomen. Laat de teef niet teveel nageboorten opeten, aangezien ze hier diarree van kan krijgen.
Als een jong nog in de vruchtvliezen zit bij de geboorte, bijt of likt de teef deze stuk. Als de teef het niet kan, zoals bij sommige onervaren teven en sommige rassen het geval is, moet de eigenaar dit doen. Als de teef haar pups niet droog likt, moeten ze ook goed drooggewreven worden. Als een pup geboren is, zal deze direct op zoek gaan naar de tepels van de teef, om z'n geboorte met een lekkere slok melk te vieren! Wanneer moet ik de dierenarts bellen?
- Als de dracht minder dan 59 dagen of meer dan 67 dagen duurt.
- ls de in de tekst als normaal aangeduide tijden worden overschreden:
- meer dan 45 min. of meer krachtig maar loos persen
- meer dan1-2 uur af en toe zwak persen
- als de tussenpup tijd langer dan 2-3 uur is en zonder persen.
- Als de teef al een uur of twee zwak perst, maar er wordt niks zichtbaar.
- Verlies van veel bloed via de vulva.
- Onzekerheid over het geboorteverloop of de gezondheid van de teef en/of pups:
- als de pups afvallen of niet willen drinken.
- stinkende, troebele of raar gekleurde uitvloeiing uit de vulva (Na de bevalling mag de uitvloeiing ged. 3 dagen roodbruin zijn en tot de 10e dag mag deze uitvloeiing helderslijmerig zijn.)
- ziekteverschijnselen bij teef (braken en diarree rond de geboorte zijn vaak normaal) of pups.
Hoe grijpt de dierenarts in?Eigenlijk zou u tijdens het geboorteproces een (schriftelijk) verslag moeten bijhouden. Hierin zou moeten staan wanneer de teef begon met persen, wanneer de pups geboren werden en eventuele bijzonderheden en het tijdstip waarop deze gebeurden. Het waarnemen is erg belangrijk, maar niet te snel ingrijpen ook! Door het bijhouden van de gebeurtenissen is het makkelijker om met de dierenarts te overleggen en te bepalen wanneer er moet worden ingegrepen.
Afhankelijk van het probleem kan de dierenarts 4 dingen doen:● Nog even afwachten.● De hond letterlijk voorzichtig een handje helpen.● Oxytocine:een weeën versterker inspuiten.● Een keizersnede verrichten. Het kan zijn dat u tijdens de geboorte van de pups even weg bent geweest of er is iets gebeurd waardoor de teef zich onzeker of angstig heeft gevoeld. De bevalling kan dan stagneren totdat de rust is weer gekeerd. Uw dierenarts zal u in zo’n geval adviseren nog even af te wachten. Het is dus belangrijk dat u goed weet hoe de bevalling tot nu toe verlopen is. De dierenarts zal u veel vragen stellen. Als een teef al lang aan het persen is, en de pup is deels zichtbaar, dan kan voorzichtig geprobeerd worden de teef een beetje te helpen. Dit mag uiteraard alleen gebeuren door iemand die al enige ervaring heeft. Ga dus nooit zelf aan een pup trekken! Er kan ook sprake zijn van weeënzwakte, de teef perst wel maar er gebeurt niets. De dierenarts besluit dan tot het toedienen van oxytocine. Het is wel van essentieel belang dat men zeker weet dat de pups er op de normale manier uit kunnen! Dien dus nooit zelf oxytocine toe! In het uiterste geval zal de dierenarts besluiten over te gaan tot een keizersnede. Meestal zijn de pups dan te groot zijn en kunnen daardoor het geboortekanaal niet passeren. Het kan ook zijn dat de pups vanwege hun ras een “raar” model hebben, zoals Franse en Engelse Buldoggen, deze hebben een hele grote kop maar een hele smalle achterhand! Hun kop past niet door het smalle bekken van de teef. Fokkers van deze rassen calculeren dat risico alvast in. Deze pups zijn vaak duur! Soms kan een pup raar liggen, bijv. dwars voor de uitgang zodat hij er niet uit kan. En in nog zeldzamer gevallen kan de pup misvormd zijn, het moederdier kan een afwijkend bekken of een dikte in de bekkenholte hebben. Problemen voorkomen.Het uitzoeken van de reu.Het spreekt voor zich dat je geen Duitse Dog kruist met een een teckeltje. Maar denk goed na bij het uitzoeken van een passend reutje! Het uitzoeken van de moeder.Het kan zijn dat u van een bepaalde teef weet dat zij in het verleden problemen heeft gehad bij eerdere bevallingen. Het is het overwegen waard haar niet te laten dekken. Omgekeerd kan ook: er zijn Franse Buldog teefjes die al meerdere keren zonder hulp zijn bevallen, het is dan ook het overwegen waard deze teefjes te verkiezen boven teefjes die meerdere keren met keizersnede zijn bevallen. Voeding tijdens de dracht Vooral bij kleine rassen moet men waken voor een overconditie want hieruit ontstaan gemakkelijk geboorteproblemen. De pups worden dan te groot! Honden met grote nesten vergen meer van hun lijf dan honden met eenlingdracht... De voeding van de teef is van grote invloed op haar conditie en dus op die van de pasgeboren pups. Vanaf de 6e week van de dracht begint de voedingsbehoefte van de teef duidelijk toe te nemen. Per week stijgt de behoefte dan met 10%. Als we naar de samenstelling van een pasgeboren pup kijken dan bestaat deze voor 80% uit eiwit, dit verklaart de hoge eiwitbehoefte van de teef tijdens het laatste 1/3 deel van de dracht. Onvoldoende eiwit leidt tot conditieverlies en ondermijning van de weerstand van de teef. Een goede voeding voor de hoogdrachtige teef moet van goede kwaliteit zijn en veel eiwitten bevatten. Met een voldoende hoog vetpercentage is de voeding geconcentreerd zodat de teef slechts een gering volume hoeft op te nemen voor een voldoende voorziening met voedingsstoffen. De mineralen moeten uitgebalanceerd zijn met voldoende calcium om calciumtekorten na de geboorte te voorkomen. In praktijk zal men de teef vanaf de 6e week van de dracht met een "zwaarder" voer gaan voeren, per week stijgt de voergift met ca. 10% afhankelijk van het lichaamsgewicht van de teef. Beweging tijdens de drachtBeweging is een must... maar overdrijf niet. Uit onderzoek is gebleken dat honden die regelmatig beweging hebben (uitloop in de tuin met af en toe een wandeling) minder kans op geboorteproblemen hebben dan honden die alleen vrije uitloop in de tuin hebben. Dus lekker wandelen, maar rustig aan.
TIJDELIJK EEN NIEUW BED:
De teef moet wennen aan een plaats waar ze rustig kan werpen, enkele weken voor de pups verwacht worden. Hiervoor is een werpkist zeer geschikt. Dit is een kist waar de teef en haar pups gemakkelijk in passen. Aan de voorkant is de rand zo laag, dat de teef er gemakkelijk in kan. De rand is wel zo hoog dat de pups er niet uit kunnen. Veel teven hebben graag een werpkist die overdekt is. Ze voelen zich dan meer beschermd. De lichaamswarmte wordt zo beter vastgehouden. Deze overdekking moet er dan wel gemakkelijk afgehaald kunnen worden. In de natuur graven wolven ook ondergrondse holen om hun jongen te werpen. Als bodembedekking in de kist is er de keuze uit een moltondeken, ribkarton, lakens of kranten. Dat het belangrijk is om de kist vaak te verschonen, spreekt voor zich. De kist moet op een rustige, tochtvrije en niet te koude plaats staan. Het is belangrijk dat pasgeboren pups het warm genoeg hebben. De teef zorgt in belangrijke mate voor de directe warmte. Een geïsoleerde werpkist houdt deze warmte goed vast. Als het toch nog te koud is, zullen de pups veel piepen en rondkruipen, op zoek naar warmte. Een kruik (met een handdoek eromheen) van 40°C kan dan voor wat extra warmte zorgen.
TIJDENS DE BEVALLING:
Zorg voor absolute rust!!! De eigenaar vervult de rol van de reu (vader). Dit betekent voor de teef dat er iemand in de buurt is die ze vertrouwt en die haar zal beschermen. Hierdoor zal de teef zich veel meer op haar gemak voelen tijdens de geboorte.
Het is wel belangrijk dat de eigenaar het vertrouwen ook geeft. Dus niet in paniek raken, maar rustig en vooral geduldig blijven. Er zijn vele gevallen bekend dat de eigenaar wegging, waardoor deze veel langer duurde of zelfs na een lange tijd stopte.
DE WERPKIST
De teef moet wennen aan een plaats waar ze rustig kan werpen, enkele weken voor de pups verwacht worden. Hiervoor is een werpkist zeer geschikt. Dit is een kist waar de teef en haar pups gemakkelijk in passen. Aan de voorkant is de rand zo laag, dat de teef er gemakkelijk in kan. De rand is wel zo hoog dat de pups er niet uit kunnen.
Als bodembedekking in de kist is er de keuze uit een moltondeken, ribkarton, lakens of kranten, erg handig zijn ook de incontinentiematjes die men bij mensen gebruikt met erover kranten.
Dat het belangrijk is om de kist vaak te verschonen, spreekt voor zich. De kist moet op een rustige, tochtvrije en niet te koude plaats staan. Het is de bedoeling dus dat de werpkist op een plek staat waar men vaak is, bv de woonkamer of de bijkamer om de teef en later ook de pups in de gaten te kunnen houden. De werpkist hoort niet in de schuur.
Het is belangrijk dat pasgeboren pups het warm genoeg hebben. De teef zorgt in belangrijke mate voor de directe warmte. Een geïsoleerde werpkist houdt deze warmte goed vast. Als het toch nog te koud is, zullen de pups veel piepen en rondkruipen, op zoek naar warmte. Een kruik (met een handdoek eromheen) van 40°C kan dan voor wat extra warmte zorgen, maar ook een warmtelamp of warmtematje kan gebruikt worden.
BOOMER X YORKSHIRE TERRIËR !!!
BOOMER X YORKSHIRE TERRIËR !!!
Maak jouw eigen website met JouwWeb